Rubriek: Interviews

De Strafschop in de (inter-) nationale media (1)

De voetbaltrainer strafschoppen

De voetbaltrainer over de strafschoppen van Oranje

‘Ik voel mij zeer vereerd, maar jullie zijn eigenlijk 22 jaar te laat’. Dat was mijn eerste reactie toen voetbalperiodiek De Voetbaltrainer mij interviewde over Oranje tijdens het afgelopen WK. Beter nog, over wat de spelers technisch en tactisch nu eigenlijk moeten kunnen op strafschopgebied als het er op aan komt. Het is een mooi interview geworden. De stappen naar succes staan denk ik strak omschreven. Helaas, we hebben er niets van teruggezien bij Oranje tijdens het WK in Qatar.

Focus op techniek

De focus van Oranje lag daar vooral op het mentaal uit balans brengen van de tegenstander. Hierbij leek het uiteindelijke effect toch meer dat Oranje zichzelf uit concentratie haalde en de tegenstander bijzonder gefocust had gekregen. En dat terwijl de belangrijkste stappen naar succes vooral liggen op technisch vlak. Een gebied waar trainers JUIST invloed op hebben en zouden moeten hebben. Nu ja, ik beschouw het interview als een mooie bekroning van 22 jaar interviews geven over de strafschop om het tussen de oren te krijgen van trainers en spelers. Dat er nog steeds een lange weg te gaan is, blijkt wel uit de wijze waarop Oranje, maar ook bijvoorbeeld Spanje, met de penalty om zijn gegaan. Het was weer dramatisch.

Publiciteit

En al die publiciteit, ik zal in een tweede deel links naar media-aandacht uit het buitenland (dit keer vooral uit Italië, maar ook uit Frankrijk, Denemarken en de VS) opnemen, kwam zonder dat ik dit WK ook maar enige actie had genomen. De Strafschop blijft ook 22 jaar na publicatie relevant en media-aandacht krijgen. Gelukkig kregen ook mijn publicaties Oranje wereldkampioen en Bondscoach! dit keer flink ruimte in de pers. Dat vervult mij met trots.

Bijgaand links naar Nederlandse publiciteit

  1. Nu.nl.  In september begon het met Nu.nl, vooral mijn laatste zin is voorspellend gebleken: ‘Want alleen als je goed bent in strafschoppen, kun je wereldkampioen worden.’
    https://www.nu.nl/nu-voetbal/6226008/oranje-traint-tot-in-detail-op-penaltys-maar-van-gaal-is-geen-innovator.html
  2. NOS 1: https://nos.nl/artikel/2454954-dat-loopje-naar-de-penaltystip-kan-je-niet-nabootsen-maar-wel-perfect-voorbereiden
  3. NOS 2: https://nos.nl/artikel/2456073-penaltyprofessor-snapt-niet-dat-knvb-op-kinderlijk-naieve-wijze-met-penalty-s-omgaat
  4. School voor Journalistiek: https://open.spotify.com/episode/7ENr21sIkrY7GXkSOqEgDu?si=123752f8abbd4c76&nd=1
  5. Economie en Ruimte: https://www.youtube.com/watch?v=qzQ-GL_Ns3E
  6. verder nog diverse opnamen voor TV (EenVandaag) en radio (o.m. Omroep Brabant).
  7. En…een eerste divisieclub getraind op de strafschop….de resultaten laten nog even op zich wachten!

Zo, en nu weer twee jaar rust in de tent en volledige aandacht voor mijn zakelijke activiteiten;-)

deel 2 volgt volgende week.Het blad De Voetbaltrainer is verkrijgbaar via: https://www.voetbaltrainer.nl/trainersshop/magazine/de-voetbaltrainer-nr-271/

Bondscoach! coaching handboek voor 16 miljoen Nederlanders

 

In Memoriam Gerrie Muhren

In 2000 interviewde ik Gerrie Mühren voor mijn boek De strafschop. Ik toog naar Volendam, met name om meer informatie te krijgen over de zogenaamde strafschop achter het standbeen. Een unieke techniek die Gerrie Mühren voor het eerst op de internationale velden liet zien. Hij is dus niet alleen bekend om zijn balletje hoog houden in het Bernabeu stadion van Real Madrid. Ik sprak hem thuis in Volendam en tijdens ons gesprek ging de telefoon: Arnold Mühren…..van de popgroep The Cats (dus niet zijn broer Arnold!), of het echt zo was dat het cassettebandje uit de spelersbus was gejat vlak voor de finale van het WK 1978! Ter ere van deze gentleman onder de voetballers de weergave van het interview waar ik nog steeds met plezier aan terugdenk. Een herinnering aan een voetballer die niet alleen erg begaafd was maar ook bescheiden en vriendelijk. Een voorbeeld voor alle hedendaagse voetballers.

 

‘In de beginperiode van het succes van Ajax was ik de vaste strafschopnemer. Ik heb er in die tijd 23 genomen. De eerste 22 waren raak, Geen probleem. Maar de 23e ging mis. Die werd gestopt door Gerrit Vooys van Az’67. In die wedstrijd kregen wij er nog een te nemen. Ik zei toen tegen Johan Neeskens “Neem jij hem maar”. Met het bekende resultaat. Neeskens schoot de bal met stip en al het doel in. Zelfs al had Vooys hem willen stoppen, dan was hij er nog in gegaan, met keeper en al wel te verstaan. Vanaf dat moment was Johan de vaste strafschoppennemer. Pas toen ik bij Betis ging spelen ging ik weer strafschoppen nemen. Ik had een vaste hoek. Op het laatst wisten de meeste keepers dat wel, maar ik schoot de bal hard en geplaatst genoeg waardoor ze er toch nooit bij konden komen. Ik schoot rechts van mij uitgezien, links van de keeper. In de aanloop maakte ik een kapbeweging, gericht op de rechterhoek vanuit de keeper gezien en pas op het laatste moment koos ik dan ‘zwaar’ voor de andere hoek. Ik schoot nooit hoog, dat vond ik te risicovol, maar laag in de hoek. Een belangrijke eigenschap waardoor ik ze goed nam was waarschijnlijk dat ik nooit nadacht over de gevolgen als ik de strafschop zou missen. Dat interesseerde me echt niets. Ik sloot die gedachte volledig uit. Bijgedachten kwamen nooit bij mij op.

Een goede strafschop hangt natuurlijk ook voor een belangrijk deel samen met een goede techniek. Dat begint al in de aanloop. Je ziet vaak dat spelers vanaf het begin enorm aanzetten. Als ze bij de bal zijn is de kracht er al uit. Ik prefereer het als de aanloop pas in de laatste 2 meter wordt aangezet. Daarin zit dan de uithaal-techniek. De kracht zit dan in de bal. Ook de plaats van het standbeen is belangrijk. Als je het standbeen niet goed naast de bal zet, maar er teveel voor of achter, dan is het risico dat je overschiet of geen kracht kan zetten zeer groot. Dat kan je aanleren en moet je de jeugd ook laten zien.

Strafschoppen nemen is een specialiteit. Spelers als Cruijff of Puskas moet je geen strafschop laten nemen. Puskas was wel mijn grote voorbeeld. Ik weet nog goed dat ik in 1956 op de voorpagina van De Tijd een foto zag van Puskas met daaronder: “Puskas overleden” . Dat was natuurlijk niet zo, hij was gevlucht uit Hongarije en dook later weer op in Spanje, waar hij nog jaren bij Real Madrid heeft gespeeld. Toen ik in Spanje ging spelen heb ik hem ontmoet, dat is een hoogtepunt in mijn carrière.

Hoewel ik behoorlijk veel strafschoppen heb genomen is er toch één die er uitspringt. Dat is de strafschop die ik achter het standbeen nam.  Ik had dat wel eens tijdens een training van het Nederlands elftal gedaan, tegen Jan van Beveren. Die wist niet wat hem overkwam. “Dat mag helemaal niet”, brieste hij. Hij kwam echt behoorlijk nijdig uit zijn doel. Ergens had hij wel gelijk, want je staat één moment stil. Ik heb die strafschop later in een echte wedstrijd uitgevoerd in Spanje.Op 6 januari, met Driekoningen, wordt daar van tijd tot tijd een benefietwedstrijd voor kinderen gehouden. Dat jaar was het een herhaling van de bekerfinale van Betis tegen Athletic de Bilbao. Strafschoppen moesten de beslissing brengen. Ik was al jaren niet meer in Spanje geweest maar ik was er nu op vakantie. Ik was in het stadion en zei dat ik wel mee wilde doen. Ik schoot de bal uit de strafschop in de kruising, achter het standbeen langs. Dat haalde in Spanje het nieuws. Zoiets hadden ze nog nooit gezien. Mijn trainer overigens ook niet. Die stond met zijn mond wijd open langs de kant van het veld. Die mond was echt van verbazing opengevallen en wilde ook echt niet meer dicht!

Ik had een dergelijke strafschop al eens eerder genomen in een wedstrijd van Volendam tegen NEC, destijds met Nico de Bree in het doel. Het was al 2-0 en vlak voor tijd, dus dan kan het niet veel kwaad om zo een strafschop te nemen. Ik zou het niet zo snel doen als het een beslissende strafschop was.

Ik mis in het Nederlands voetbal vooral de vriendschap onder de spelers. Ik weet zeker dat het helpt, kijk maar naar de Brazilianen. Die stonden tijdens de strafschoppenserie (N.B. die van 1998 in de halve finale tegen Oranje, GV) hand in hand rond de middencirkel. Je wist dat je als speler die bal erin moest schieten, want je teamgenoten stonden te wachten op de middencirkel. Zoiets doen Nederlanders niet, die zijn daarvoor te nuchter. Toch denk ik dat een vriendenploeg vaak meer kan bereiken dan elf eenlingen. Kijk maar naar Feyenoord, zodra het een vriendenploeg is gaan ze winnen en zodra er conflicten komen, gaan ze verliezen. In Spanje was het heel gewoon om met elkaar ’s avonds iets te gaan eten of drinken, daar deed je gewoon aan mee. Dat was gezellig en schiep een band. Daardoor hadden wij in het veld toch ook vaak meer voor elkaar over.

Het probleem van de shoot-outs zit bij Nederlanders een beetje in het bloed. Wij willen mooi winnen. Wij willen avontuurlijk voetballen en alles voetballend oplossen. Een bal de tribune in schieten dat kan in Nederland dus écht niet. We hebben ook altijd de idee dat als we een kans missen we wel weer een paar nieuwe kansen creëren. Dat idee hebben Duitsers niet. Een kans moet een doelpunt zijn. Overal, waar ik ook ter wereld kom, praat men over de ‘Oranje machine’. Mooi voetbal, geolied, leuk om naar te kijken. Maar om een hoofdprijs te kunnen pakken, moet je ook lelijk kunnen winnen en moet iedere kans een doelpunt zijn. Hetzelfde geldt voor strafschoppen. Als je ze mist, lig je eruit. Zo simpel is het.’

Uit: De Strafschop (editie 2003), blz.35-38.

 

Strafschop.nl bij Studio E&W/RTL-Z

Succes boek je met een team dat wil winnen

Na eerdere pers-uitingen in onder meer De Telegraaf, Goedemorgen Nederland, Radio 538, Radio 1 Dit is de dag, RTV N-H, Omroep Gelderland et cetera is het deze week de beurt aan RTL Z.

In de uitzending van Studio E&W op RTL Z van deze wek komt de stelling ‘Succes boek je met een team dat wil winnen’ aan bod. Regisseur Steven de Jong, onder andere bekend van de film ‘De hel van ‘63′, kijkt naar hoe hij tijdens het maken van een film als team succes probeert te behalen. Gyuri Vergouw (associate partner bij Holland Consulting Group en hoofdredacteur van Managementsite.nl) is econoom, maar heeft ook grote affiniteit met sport. Vanuit zijn ervaring binnen organisaties blikt hij vooruit op het aankomende WK voetbal. De link met het bedrijfsleven wordt gelegd door Joep Straathof, directeur van bureau Zuidema.

Vacatures

De vacatures kunnen niet worden ingeladen.

Advertorial

Exclusief interview met oud-bondscoach Foppe de Haan

Foppe de Haan op trainingscomplex Ajax Cape Town, c. G. Vergouw

Foppe de Haan is na een lange carrière als hoofdtrainer van eredivisieclub SC Heerenveen, en na enkele uiterst succesvolle jaren als bondscoach van Jong Oranje, waarmee hij in 2006 en 2007 Europees kampioen werd, sinds november 2009 trainer van Ajax Cape Town in Zuid-Afrika. Ik bezocht hem in Kaapstad en vroeg hem naar zijn ervaringen aldaar, alsmede naar zijn mening over het Nederlands elftal: ‘Het Nederlandse voetbal is oerconservatief’